Wystawa przygotowana przez Oddziałowe Biuro Edukacji Narodowej IPN w Katowicach jest poświęcona Ignacemu Nowakowi - wybitnemu lekarzowi, uczestnikowi powstania wielkopolskiego, szefowi sanitarnemu Grupy "Wschód" w III powstaniu śląskim i posłowi na Sejm II RP, który pomimo wielu zasług oraz aktywnej działalności społecznej pozostaje postacią mało znaną. 

W poniedziałkowym otwarciu wzięli udział udział: dr Andrzej Sznajder, dyrektor Oddziału IPN w Katowicach oraz Renata Skoczek, autorka wystawy, a także wiceprezydent Chorzowa Jacek Króliczek i Maciej Zieliński, Pełnomocnik Prezydenta Miasta ds. Promocji i Kultury. Na miejscu pojawił się także Jacek Nowak, radny Chorzowa, popularyzator regionu. Na umieszczonym na Rynku instalacjach można zobaczyć zdjęcia z jego zbiorów. 

Na planszach umieszczono najważniejsze wydarzenia z życia polskiego lekarza i działacza niepodległościowego. Możemy na nich także znaleźć m. in. dawne zdjęcia Chorzowa, co z pewnościa wzbudzi ciekawość mieszkańców. Wystawa to jednak przede wszystkim okazja do wspomnienia wybitnego Polaka, silnie związanego z naszym miastem. 

Lekarz, działacz, radny Chorzowa i poseł

Ignacy Nowak urodził się i zmarł w Wielkopolsce, ale niemal całe życie spędził w Chorzowie. W okresie plebiscytu aktywnie pracował z Wojciechem Korfantym w Polskim Komisariacie Plebiscytowym jako kierownik Wydziału Kulturalnego na rzecz przyłączenia Górnego Śląska do Polski. W czasie III powstania śląskiego organizował służbę medyczną i ratował rannych w bitwie pod Kędzierzynem i Górą św. Anny. Po zakończeniu powstania powrócił do rodzinnej Wielkopolski. W 1922 r. po przejęciu części Górnego Śląska przez Polskę porzucił prestiżową posadę w poznańskim szpitalu i przyjechał do Chorzowa organizować polską służbę zdrowia jako ordynator oddziału ginekologiczno-położniczego Szpitala Spółki Brackiej (obecnie szpital przy ul. Strzelców Bytomskich).  

Po przewrocie majowym stał się jednym z najważniejszych polityków sanacyjnych na Górnym Śląsku. Blisko współpracował z wojewodą śląskim Michałem Grażyńskim i Prezydentem RP Ignacym Mościckim. Od 1930 r. był członkiem Rady Miejskiej w Chorzowie, a w latach 1934–1939 jej przewodniczącym. Został wybrany posłem na Sejm RP III i IV kadencji. W czasie II wojny światowej jako lekarz Polskich Sił Zbrojnych przebywał w Szkocji, a następnie pomagał na terenie Niemiec byłym więźniom obozów i organizował transporty repatriacyjne. Po powrocie do Polski w 1946 r. ponownie pracował jako ordynator oddziału ginekologiczno-położniczego w chorzowskim szpitalu. 

Był inwigilowanym przez Urząd Bezpieczeństwa Publicznego. Po przejściu na emeryturę w 1953 r. pracował przez cztery lata w przyzakładowej przychodni huty "Kościuszko". Po zakończeniu praktyki lekarskiej mieszkał w Wiśle-Jaworniku, a pod koniec życia przeprowadził się do Poznania, gdzie zmarł. W Chorzowie został upamiętniony ulicą jego imienia.  

Został odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych i Śląskim Krzyżem Powstańczym. 

Wystawa będzie prezentowana na Rynku w Chorzowie do 7 października 2024 r.